Στην υπαρξιακή ψυχοθεραπεία, όπως την ανέπτυξε ο Irvin D. Yalom, η θεραπεία δεν έχει ως κύριο στόχο την "επιδιόρθωση" ενός δυσλειτουργικού εαυτού, αλλά τη συνειδητοποίηση του τρόπου που ζούμε. Είναι μια διαδικασία αφύπνισης – να δούμε με καθαρότητα πού βρισκόμαστε, τι αποφεύγουμε και ποιοι μπορούμε να γίνουμε αν επιλέξουμε να κοιτάξουμε κατάματα τη ζωή. Σε αυτό το πλαίσιο, η έννοια του "να κατευθύνουμε τον νου στο Φως" αποκτά μια βαθιά υπαρξιακή σημασία: να στρέψουμε τη συνείδησή μας στην αλήθεια – όσο δύσκολη κι αν είναι – και να επιλέξουμε μια ζωή με μεγαλύτερη αυθεντικότητα, ελευθερία και νόημα. Αντί να αποφεύγουμε αυτές τις «σκιές», η ψυχοθεραπεία – όπως την οραματίζεται ο Yalom – μας καλεί να τις αντικρίσουμε με θάρρος, ώστε να ανακαλύψουμε μέσα τους μια νέα πηγή φωτός: την επιθυμία για αυθεντική ζωή, τις βαθιές σχέσεις, τη συνειδητή παρουσία. Ο Yalom επισημαίνει ότι ο μεγαλύτερος πόνος του ανθρώπου δεν είναι ο ίδιος ο φόβος, αλλά η άρνηση να τον δούμε. Η ψυχοθεραπεία, λέει, δεν προσφέρει απαντήσεις, αλλά χώρο για ερωτήσεις. Εκεί, ο θεραπευόμενος αρχίζει να μετακινεί τον νου του από το αυτόματο, το αμυντικό και το φοβισμένο, προς το συνειδητό, το ειλικρινές και το ελεύθερο. «Η ψυχοθεραπεία είναι μια διαδικασία αποαυτονόμησης», γράφει ο Yalom. «Ο ασθενής ανακτά τη δυνατότητα να επιλέγει». Και κάθε φορά που επιλέγουμε να δούμε την αλήθεια, ακόμα κι αν πονάει, ο νους στρέφεται στο Φως. Δεν υπάρχει θεραπεία χωρίς βαθιά ανθρώπινη επαφή. Η θεραπευτική σχέση γίνεται καθρέφτης φωτός, στον οποίο το άτομο μπορεί να δει τον εαυτό του όχι μόνο μέσα από τον πόνο, αλλά και μέσα από την προοπτική του να αλλάξει. Στο ασφαλές πλαίσιο της σχέσης αυτής, ο θεραπευόμενος μαθαίνει να βλέπει με καθαρότητα – όχι για να αποφύγει τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού, αλλά για να τη συμπεριλάβει στο ταξίδι προς μια πιο ολοκληρωμένη ύπαρξη. Η ψυχοθεραπεία γίνεται τότε ένα μονοπάτι από το ασυνείδητο προς το συνειδητό. Από το φόβο προς την ελευθερία. Από τη σύγχυση προς το φως. Να κατευθύνεις τον Νου στο Φως σημαίνει να επιλέξεις το βλέμμα της επίγνωσης αντί της άρνησης. Δεν είναι εύκολο – αλλά είναι απελευθερωτικό. Ή, όπως είπε ο Yalom: «Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσεις το σκοτάδι είναι να το φωτίσεις. Και το μόνο Φως που μπορείς να φέρεις, είναι αυτό που έχεις μέσα σου.»
